Eind

Donderdag 7 en vrijdag 8 maart 2019 en eind.

Vanavond verkassen we voor de laatste keer. Ditmaal niet om elders mooie dingen te gaan zien maar om een eerste stap richting huis te gaan.
Maar eerst vandaag nog. We hebben nog even overwogen om naar Brazilië te gaan. Dat klinkt ver, maar Brazilië ligt hemelsbreed max. 1 km van ons hotel vandaan.
Maar we besluiten om nogmaals naar de 'Gargante del Diablo'te gaan. De eerste keer dat we daar heen zijn gegaan was ik even vergeten dat er nog twee caches in de buurt liggen. En mogelijk nog een derde.
Dus weer met het treintje naar de watervallen. Het verschil met de vorige keer is dat er nu een onweersdreiging is. In de loop van de dag krijgen we dan ook in mindere of meerdere mate regendruppels op ons hoofd.
We hebben 2 van de 3 caches weten te vinden. In totaal zijn dat er tijdens deze reis 20. Geen extreme score, maar het aanbod van caches is hier ook niet geweldig.
Aan het eind van de middag zijn we weer terug in het hotel om ons klaar te maken voor de reis naar Buenos Aires (en net voor dat het echt start met regenen/onweren).
Op tijd (we zijn niet anders gewend deze vakantie) worden we bij het hotel opgehaald voor de half uur durende rit naar 'Airopuerto Iguazú', een vliegveld dat een grote bouwput is en mede daardoor wat chaotisch overkomt. Zo is het laten controleren van de bagage
niet meer dan een 'must do' dingetje. Voor het eerst deze reis hebben we wat last van vertraging. Net als alle passagiers voor de vlucht naar Buenos Aires denken te kunnen boarden krijgen we het seintje dat de vlucht dermate is vertraagd dat we weer naar
de andere kant van de douane moeten. Een half uur later kunnen we onverwachts toch boarden en dus snel opnieuw de handbagage door de scanner (.....) en daarna meteen aan boord.
Eenmaal aan boord blijkt, dat we toch nog even moeten wachten met het daadwerkelijk opstijgen. De startbaan is door het noodweer een rivier geworden en ook de bliksem draagt niet echt bij aan een rustige en/of relaxte start.
Een kleine twee uur later zijn we dan in Buenos Aires waar we een taxi nemen naar ons motel. Dit klinkt simpel maar heeft wel wat voeten in de aarde gehad.
Kort na middernacht komen we daar aan. Het is even afkicken na de luxe in Iguazu. We hebben nog twee bierjes weten te scoren en met wat overgebleven zoutjes uit de koffer maken we er maar het beste van.
De volgende ochtend om zeven uur loopt de wekker af, niet in onze kamer maar in de kamer naast ons. Helaas is er niemand in die kamer, zodat gedurende 30 minuten we noodgedwongen wakker worden. En is het niet de wekker, dan maken
de bouwvakkers voor de deur ons wel wakker. Een soort van welkom in de echte wereld! Net na het middaguur vertrekken we naar het vliegveld en zijn deze vier en halve week vakantie weer voorbij..........