7 november - Kapiti eiland
Blijf op de hoogte en volg Rokus
09 November 2014 | Nieuw Zeeland, Auckland
7 november.
Na een nacht in 'the Museumhotel, en ontbijt waar we achteraf nog even 50 dollar voor moesten neertellen was het weer te verkassen. Ditmaal is het vogeleiland 'kapiti' het doel. En iedere keer als zich weer een hoogtepunt op onze reis aandient schijnt de zon. Zo ook nu, ik zit nu in de schaduw met de Abeltasman zee op de achtergrond. Veel beter kan het niet weorden. Oke, een glas wijn zou ook nog niet onaardig zijn. Maar even terug in ons verhaal. Om op ons vogeleiland te komen moeten we met de regionale trein van Wellington naar Paraparanogwat. En wat ben ik blij dat dit land ooit door de Britten is veroverd en niet door Abel Tasman. Want nu verkopen ze nog gewoon treinkaartjes waar de conducteur gewoon gaatjes in komt knippen, ipv de OV chipkaart. Eenmaal in Paraparaennogwat aangekomen was/ het nog 45 minuten lopen naar de haven waar we met de boot werden overgezet naar het eiland Kapiti Na huisregels, en nog meer huisregels kregen we een kop koffie met koekje dat prompt door de Kaka (een uit de hand gelopen)gelopen parkiet uit je hand word geroofd. Om half zeven komen dan eindelijk de flessen wijn op tafel, en vervolgens nog meer. Na de wijn en dinner gaan we op kiwi jacht, wat tenbslotte het doel voor dit eiland was. En we hebben er twee gezien en een derde gehoord. Dus kunnen we met een goed gevoel naar bed. Nu is het woord bed precies wat het is. Vijf planken met nog net geen strooien matras in een soort van trekkers hut. We zullen eens kijken of we hier ook in slaap kunnen vallen.
Na een nacht in 'the Museumhotel, en ontbijt waar we achteraf nog even 50 dollar voor moesten neertellen was het weer te verkassen. Ditmaal is het vogeleiland 'kapiti' het doel. En iedere keer als zich weer een hoogtepunt op onze reis aandient schijnt de zon. Zo ook nu, ik zit nu in de schaduw met de Abeltasman zee op de achtergrond. Veel beter kan het niet weorden. Oke, een glas wijn zou ook nog niet onaardig zijn. Maar even terug in ons verhaal. Om op ons vogeleiland te komen moeten we met de regionale trein van Wellington naar Paraparanogwat. En wat ben ik blij dat dit land ooit door de Britten is veroverd en niet door Abel Tasman. Want nu verkopen ze nog gewoon treinkaartjes waar de conducteur gewoon gaatjes in komt knippen, ipv de OV chipkaart. Eenmaal in Paraparaennogwat aangekomen was/ het nog 45 minuten lopen naar de haven waar we met de boot werden overgezet naar het eiland Kapiti Na huisregels, en nog meer huisregels kregen we een kop koffie met koekje dat prompt door de Kaka (een uit de hand gelopen)gelopen parkiet uit je hand word geroofd. Om half zeven komen dan eindelijk de flessen wijn op tafel, en vervolgens nog meer. Na de wijn en dinner gaan we op kiwi jacht, wat tenbslotte het doel voor dit eiland was. En we hebben er twee gezien en een derde gehoord. Dus kunnen we met een goed gevoel naar bed. Nu is het woord bed precies wat het is. Vijf planken met nog net geen strooien matras in een soort van trekkers hut. We zullen eens kijken of we hier ook in slaap kunnen vallen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
