Etappe 10 Ommen- Hellendoorn

Etappe 10 Ommen-Hellendoorn.

Nu we ongeveer 2/5 van ons Pieterpad hebben afgelegd mochten we deze etappe de eerste bergen beklimmen. Nu zijn ‘bergen’ in Nederland natuurlijk een vaag begrip maar een berg is een berg als hij zo op de kaart staat. Vandaag waren de ‘Besthmener’ berg (33 meter) de ‘Archemerberg’ (75 meter) en de ‘Lemelerberg’ (54 meter) de kuitenbijters. Het zou toch wel een redelijk zware dag worden met een lengte van 20+ kilometer.
Maar om de dag goed te beginnen moet je natuurlijk een heerlijk scharreleitje als ontbijt kunnen verorberen. En na zo’n 500 meter te hebben gelopen stonden de eitjes klaar. Een creatieve eigenaar van scharrelkippen bood bij zijn toegangshek gekookte eieren aan, en ook het zout had hij niet vergeten. Dus wij drie eieren gekocht voor 2 euro. Het is een bekend verschijnsel op de route dat mensen hun eigen gemaakte waar bij het toegangshek te koop aanbieden. Zo hebben wij al diverse appels, jam, honing, fruitsappen en yoghurt voor een leuk prijsje aangeschaft. En achterdochtig als altijd heb ik soms wel het idee dat de voedingswaren twee dagen daarvoor nog in de schappen van een van de grootgrutters te vinden waren. Ander etiketje erop en de VOC mentaliteit viert weer hoogtij.

De etappe van vandaag was zeker een van de mooiste tot nu toe: afwisselend terrein, met vergezichten, onderbroken door beekjes en eindelijk weer in ruime mate horecagelegenheden.
De ‘Lemelerberg’ was dan ook letterlijk en figuurlijk een hoogtepunt compleet met schaapskudde en herder, of heet dat herdster want het betrof een vrouwelijke variant. Jammer dat je geen wollen deken of trui gemaakt van de kudde kon kopen. Want wij kopen nl. altijd alles wat te koop wordt aangeboden langs de kant van de weg.
Niet dat we ze nodig zouden hebben qua temperatuur was het prima : op twee druppels na bij de start en zes druppels vlak voor het eindpunt hebben we ook minimaal regen gehad., met zelf van tijd tot tijd een zonnetje.

In Hellendoorn zouden we in de lokale friettent/eetcafe wat nuttigen om vervolgens ons te later vervoeren in (een inmiddels favoriet vervoersmiddel) een regiotaxi naar treinstation Nijverdal West. Het was wel een beetje druk bij de friettent, heel Hellendoorn en omgeving blijkt op zondagavond hier te eten. Het bestellen verliep dan nog wel redelijk snel, op de daadwerkelijke calorieën moesten we nog wel een ruim half uurtje wachten. En eenmaal eindelijk goed en wel aan de frites belde de taxi dat hij er over vijf minuten was en waren we genoodzaakt het restant van de frites in te pakken en op het station op te eten.

De reis naar huis werd keurig verzorgd door de NS die nu eens deed wat er was beloofd.

Tot etappe 11.