Scoonoord - Holsloot (Etappe 6/7)

Schoonoord - Holsloot

De schoenen kunnen weer uit de winterslaap voor een routeherstel-etappe.
We moeten nog twee gaatjes wegwerken voordat we weer in Ommen onze reis naar het zuiden kunnen vervolgen.
De voorbereidingen van deze etappe hebben me wel een uurtje minder slaap gekost dan goed voor me is maar het is uiteindelijk toch gelukt.
Even ter verduidelijking: In de tweede wereldoorlog vielen de Duitsers ook Rusland in. De Russen moesten veel terrein prijsgeven en om de Duitsers niet te laten profiteren van het achtergelaten land staken ze alle dorpen, bruggen e.d. in brand.
Het lijkt er sterk op dat de horeca in Nederland dit gedrag aan het kopiëren is. Cafés die zijn afgebrand, een restaurant dat al sinds 1913 bestaat sluiten voorgoed de deuren, verdwijnen en ga zo maar door. En natuurlijk de moeder aller verstoringen, de NS, doet eigenlijk permanent zijn best om de boel te treineren (fout gespeld maar wel leuk).
Maar soms is een vertraging zo goed gepland dat je zou willen dat er altijd vertraging is. Zo ook deze zaterdag.

Om 12:10 konden we weer de eerste stappen doen, vandaag gaan we van Schoonoord tot Holsloot, een afstand van ongeveer 15,6 kilometer. Na een kort bezoekje aan de Papeloze kerk pikten we de route weer op. Het landschap was typisch Drents, wat wel klopte want deze etappe liep door Drenthe. Was het eerste gedeelte vooral aangelegd bos, het tweede gedeelte was meer agrarisch van aard. Onderweg nog drie reeën gespot, en even later zelfs zes…nee zeven of toch zes. Nee definitief acht euh…….. negen. Of toch… nee het zijn er echt negen. Maar zijn het nu reeën of alpaca’s. Het waren ieder geval 36 benen…. of poten.
Bij het naderen van Sleen besloten we dat het tijd was voor een kopje warm in de vorm van soep. Maar vlak voor onze neus ging ook deze horeca gelegenheid dicht omdat er een besloten feest zou komen. Of er iemand in Sleen een feest zou willen geven. Het op zich niet foute dorp doet in de herfst de luiken dicht om op 1 april het volgend jaar weer te openen. Je kan hier dan van alles, taarten bakken, boerengolven en naar de Albert Heijn. Even later liep de route langs de ‘Verlengde Hoogeveense vaart. Dit kanaal is in het kader van de werkvoorziening geheel met de hand gegraven. (ideetje om in het kader van dezelfde werkvoorziening het weer dicht te gooien?) Holsoot naderde en dus was het tijd om de regio- taxi te bellen. We hadden drie nummers, het eerste nummer was buiten gebruik, bij nummer twee kregen we de mededeling dat we in de foute regio zaten. Ik kreeg al weer Russische beelden van verbrande taxi’s voor me, maar nummer drie zou een taxi sturen maar dat zou een uurtje duren. Hetgeen ons een tijdoverschot van 45 minuten opleverde. Het café waar we de taxi zouden treffen was….. dicht. Maar er stond een bord langs de kant van de weg met de mededeling dat er over 10 kilometer appeltaart, soep, koffie en bier te verkrijgen zou zijn. En dat voor prijzen die in de jaren 60 zouden passen. Maar de tekst ’10 kilometer’ was duidelijk later toegevoegd zodat er bij ons twijfel rees over het waarheidsgehalte hiervan. Na 100 meter arriveerden we in een kantine van een mini/boeren camping die zowaar open was. Oké, je moest zelf je koffie inschenken en je flesje bier uit de koelkast helen maar ons hoor je niet klagen. We kregen ook nog gezelschap van de baas van de kantine, de kater ‘Doerak‘ die het best leuk vond dat weer eens mensen kwamen. Drie kwartier later de laatste 150 meter naar het afgesproken taxi punt gelopen alwaar de taxi al stond te wachten. Voor 10 euro en 10 cent (eerst afrekenen graag) bracht hij ons naar station Nieuw Amsterdam. Aldaar de trein naar Zwolle genomen waar we in de stationsrestauratie onze avondmaaltijd wilden nuttigen. ‘Wilden’ want er zat nu een Hema op deze locatie. Oké, dan maar naar de Burger King, kan je in ieder geval nog zitten, maar ………helaas was deze afgebroken. De Smullers was gelukkig wel open. Dan maar uit de muur/loket de avondmaaltijd halen.
En om met een leuke anekdote te eindigen het volgende. Voor ons stond een jongetje van net 11 jaar die Zes patat, vijf frikadellen, twee kroketten, een hamburger, twee milkshakes en een kaassoufflé bestelde. Hierop vroeg de muurmedewerker: “Inpakken of hier opeten?”.

Tot de volgende (laatste herstel-) etappe.