20 februari 2019
Blijf op de hoogte en volg Rokus
22 Februari 2019 | Argentinië, El Calafate
Woensdag 20 februari 2019.
We beginnen de dag met het een bezoek aan het dorpje Puerto Eden, het dorp ligt zo afgelegen dat er geen wegen heen zijn en het dus totaal afhankelijk is van de ferry, die hier 1 keer per week spullen komt afleveren. Vandaag komt er ook een inwoner van het dorp aan boord met een gebroken been of iets dergelijks. Over 2 dagen is hij dan in het ziekenhuis. Zo afgelegen is het hier.
Het weer is wat opgeknapt, de wind is duidelijk minder en er is zelfs af en toe zon. In de bar draaien ze nog wel kerstnummers en ipv regen komt er af en toe een sneeuwvlok naar beneden.
Het leven aan boord heeft zijn draai gevonden en de drie maaltijden zijn de ijkpunten geworden waaromheen alles draait. Wel worden van tijd tot tijd kleine dingen georganiseerd die danwel leuk of tijdvullend zijn. Zo is er vandaag een tour naar de brug geweest waar in gebroken Engels de werking van de diverse spullen werd uitgelegd. Het vervelendse stuk van onze drie dagen durende trip was het zes uur durende pasage van de Golf van Penas. 50 procent van de mensen aan boord vertoonde symtonen van zeeziekte, mezelf niet uitgezonderd. Ik heb 4 uur zo stil mogelijk in mijn kooi gelegen en heb zo grotere schade weten te verkomen. Hieta heeft wel die 4 uur boven de prullenbak gehangen. Vandaag ook nog goed/leuk nieuws: we hebben zeker twee walvissen gezien en mogelijk nog vijf meer.
We beginnen de dag met het een bezoek aan het dorpje Puerto Eden, het dorp ligt zo afgelegen dat er geen wegen heen zijn en het dus totaal afhankelijk is van de ferry, die hier 1 keer per week spullen komt afleveren. Vandaag komt er ook een inwoner van het dorp aan boord met een gebroken been of iets dergelijks. Over 2 dagen is hij dan in het ziekenhuis. Zo afgelegen is het hier.
Het weer is wat opgeknapt, de wind is duidelijk minder en er is zelfs af en toe zon. In de bar draaien ze nog wel kerstnummers en ipv regen komt er af en toe een sneeuwvlok naar beneden.
Het leven aan boord heeft zijn draai gevonden en de drie maaltijden zijn de ijkpunten geworden waaromheen alles draait. Wel worden van tijd tot tijd kleine dingen georganiseerd die danwel leuk of tijdvullend zijn. Zo is er vandaag een tour naar de brug geweest waar in gebroken Engels de werking van de diverse spullen werd uitgelegd. Het vervelendse stuk van onze drie dagen durende trip was het zes uur durende pasage van de Golf van Penas. 50 procent van de mensen aan boord vertoonde symtonen van zeeziekte, mezelf niet uitgezonderd. Ik heb 4 uur zo stil mogelijk in mijn kooi gelegen en heb zo grotere schade weten te verkomen. Hieta heeft wel die 4 uur boven de prullenbak gehangen. Vandaag ook nog goed/leuk nieuws: we hebben zeker twee walvissen gezien en mogelijk nog vijf meer.
-
22 Februari 2019 - 16:44
Harm:
Ik ben eigenlijk hélemaal niet van het leedvermaak, maar jullie maken het mij verdomde lastig...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
