31 oktober - Roturoa
Blijf op de hoogte en volg Rokus
31 Oktober 2014 | Nieuw Zeeland, Auckland
31 oktober.
Er staat vandaag een wandeltocht door het regenwoud in de planning. Ondanks wat onduidelijkheden in de papieren over het ophaalpunt stond het busje met de gids keurig op tijd voor de deur. Het regenwoud was nog wel wat verder weg dan we dachten maar we hebben vakantie he. Na twee uur rijden konden we aan onze wandeling beginnen. Onze gids (een Maori) legde uit dat voordat we aan de wandeling konden beginnen we eerst de goden van het bos gunstig moesten stemmen dmv een soort van gebed. En wijs geworden door eerdere ervaringen met vulkanen en goden deed ik ditmaal maar wijselijk mee. De tocht van ongeveer anderhalf uur was zeker de moeite waard. Alles om je heen was groen en groeide meters de lucht in. Na de lunch was het tijd om zelf wat woudreuzen te planten. Over duizend jaar zouden de plantjes die nu maximaal vijf centimeter zijn uit moeten groeien tot woudreuzen van veertig meter hoog. Rond vijf uur waren we weer thuis en was het tijd om in te storten. Een uitgestelde jetleg, of zou het de leeftijd zijn. Morgen hebben we in ieder geval een onverwachte dag vrij omdat de tocht naar White island niet door gaat. Dan kunnen we de was doen en eens een keer uitslapen.
Er staat vandaag een wandeltocht door het regenwoud in de planning. Ondanks wat onduidelijkheden in de papieren over het ophaalpunt stond het busje met de gids keurig op tijd voor de deur. Het regenwoud was nog wel wat verder weg dan we dachten maar we hebben vakantie he. Na twee uur rijden konden we aan onze wandeling beginnen. Onze gids (een Maori) legde uit dat voordat we aan de wandeling konden beginnen we eerst de goden van het bos gunstig moesten stemmen dmv een soort van gebed. En wijs geworden door eerdere ervaringen met vulkanen en goden deed ik ditmaal maar wijselijk mee. De tocht van ongeveer anderhalf uur was zeker de moeite waard. Alles om je heen was groen en groeide meters de lucht in. Na de lunch was het tijd om zelf wat woudreuzen te planten. Over duizend jaar zouden de plantjes die nu maximaal vijf centimeter zijn uit moeten groeien tot woudreuzen van veertig meter hoog. Rond vijf uur waren we weer thuis en was het tijd om in te storten. Een uitgestelde jetleg, of zou het de leeftijd zijn. Morgen hebben we in ieder geval een onverwachte dag vrij omdat de tocht naar White island niet door gaat. Dan kunnen we de was doen en eens een keer uitslapen.
-
01 November 2014 - 01:22
Jan:
Ja, je had een hele diepe leer curve die dag. Ik zie je nog langs komen met stappen van twee meter omlaag door die leuke steentjes op de helling die vulkaan in. Tot je op die grote steen stapte die niet mee gaf en je voorover op je buik en gezicht, voornamelijk dat laatste, de rest van de weg, zo'n honderd meter, naar beneden aflegde. Het leek er even op dat het je nooit meer op zou staan zo stil bleef je liggen. Maar toen we naast je kwamen bleek je nog genoeg leven in je te hebben om zelf naar boven te lopen want je was op je gezicht, handen en knieën na nog helemaal heel. Bij de landrover op de parkeerplek kreeg jij toen eerste hulp en de rest van de vakantie kon je opscheppen, als of je in een kroeg gevecht was geweest en je zei elke keer, je had die andere vent moeten zien.
Ja, leuke herinneringen.
Begrijpelijk dat je nu meer respect hebt voor vulkanen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
